Ten serwis wykorzystuje pliki cookies. Informacje zapisane w ciasteczkach są wykorzystywane w celach statystycznych, analizy ruchu i zapisywania ustawień. Dalsze korzystanie z serwisu z włączonym zapisem cookies oznacza zgodę na ich używanie i zapisywanie ich w Twojej przeglądarce. W ustawieniach przeglądarki możesz także zmienić ustawienia dotyczące cookies.

Wojewoda Mazowiecki

„Wielopoziomowa pomoc psychologiczna dla osób chorych na stwardnienie rozsiane i członków ich rodzin jako forma realizacji działań samopomocowych”

Projekt realizowany ze środków Wojewody Mazowieckiego.
okres realizacji: 4 lipiec 2008 – 31 grudzień 2008

Dobra kondycja psychiczna pomaga w radzeniu sobie z trudną sytuacją, jaką jest nieprzewidywalna w swym przebiegu choroba. Dlatego tak ważne jest zachowanie dobrej kondycji psychicznej osób cierpiących na stwardnienie rozsiane.

Wychodząc naprzeciwko zgłaszanemu zapotrzebowaniu na profesjonalną pomoc pyschologiczna, w ramach powyższego projektu proponujemy członkom naszego Towarzystwa, w szczególności osobom nowozdiagnozowanym oraz ich bliskim, wsparcie na czterech poziomach:
I Spotkania grupy wsparcia,
II Warsztaty połączone z elementami psychoedukacji,
III Indywidualne spotkania z psychologiem,
IV Telefoniczne i internetowe dyżury psychologa.

Celem zaoferowanych form oparcia społecznego jest rozwijanie umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia, aktywizacja niepełnosprawnego członka rodziny i przywrócenie go społeczeństwu. Poprzez bezpośrednie wsparcie chorego (a także pośrednie, przez wsparcie jego najbliższych) wierzymy, że uaktywnimy go do poszukiwania dla siebie nowych dróg rozwoju (także zawodowego). Poprzez edukację oraz wsparcie najbliższych chorego, umożliwienie im poznania i lepszego zrozumienia problemów, z jakimi boryka się osoba z SM, jak również możliwości nabycia umiejętności dobrej komunikacji z nim, najbliżsi chorego będą mogli nieść mu efektywniejszą pomoc.

Wsparcie jakie zaoferuje psycholog podczas całego programu, a w szczególności indywidualnych spotkań z podopiecznym, jak również podczas dyżurów telefonicznych i internetowych, pozwoli na odnalezienie w sobie możliwości radzenia sobie z nieuleczalną chorobą a także z obniżeniem nastroju.

wróć