Ten serwis wykorzystuje pliki cookies. Informacje zapisane w ciasteczkach są wykorzystywane w celach statystycznych, analizy ruchu i zapisywania ustawień. Dalsze korzystanie z serwisu z włączonym zapisem cookies oznacza zgodę na ich używanie i zapisywanie ich w Twojej przeglądarce. W ustawieniach przeglądarki możesz także zmienić ustawienia dotyczące cookies.

Wycieczka do Czarnolasu

Dnia 12-go września wyruszyliśmy na wycieczkę autokarową do Muzeum  Jana Kochanowskiego w Czarnolesie. Wycieczka została zorganizowana w ramach projektu „Barwy Mazowsza II”, dofinansowanego ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego.

Podróż przebiegła sprawnie, a i pogoda była znakomita, jak na taką wyprawę. Już po przekroczeniu bramy zdaliśmy sobie sprawę z tego w jak wyjątkowym miejscu dane nam było się znaleźć. Przepiękny, rozległy park, starannie utrzymany, o czym przekonaliśmy się po obejrzeniu Muzeum, od razu zachęcił nas do chwilowego chociaż odpoczynku w nim. Aleją główną doszliśmy do Muzeum. Pani przewodnik oprowadziła nas po salach i opowiadała o życiu i twórczości Mistrza. Następnie, kto mógł zszedł do podziemi gdzie wystawione były figury osób związanych z Janem Kochanowskim, pochodzące z różnych okresów.

Udaliśmy się też do parku, obejrzeliśmy sławetny obelisk, odpoczęliśmy na ławeczkach, wsłuchując się w szum starych drzew i pobliskiej fontanny. Kto chciał fotografował wnętrza i park.

Po odpoczynku pojechaliśmy do pobliskiej Garbatki na obiad. Po pysznym i obfitym posiłku pełni niezapomnianych wrażeń, nieco rozleniwieni i senni udaliśmy się w drogę powrotną do Warszawy.

 

A oto (tak dla pamięci) kilka historycznych informacji o tym niezwykłym miejscu:

Pod koniec XV w. Czarnolas przeszedł w ręce rodziny Kochanowskich. W 1559 roku połowę wsi odziedziczył w spadku po rodzicach Jan Kochanowski i osiedlił się tam na stałe około roku 1571. W 1761 roku Czarnolas wykupił Jan Jabłonowski. Staraniem rodziny Jabłonowskich w połowie XIX w. rozpoczęto w Czarnolesie gromadzenie pamiątek po Janie Kochanowskim.

Jabłonowscy byli fundatorami dworku w stylu klasycystycznym zbudowanego ok. 1870 roku, w którym to po przebudowie w latach 1979-1980 mieści się odtąd Muzeum Jana Kochanowskiego. Byli też fundatorami neogotyckiej kaplicy (1826-1846) wzniesionej w miejscu gdzie według tradycji znajdować się miał dwór Jana Kochanowskiego. Dwór otacza piękny park założony przez znanego ogrodnika J. Sichego. Drzewostan parku stanowią głównie drzewa liściaste w tym 400 letni dąb – pomnik przyrody. W miejscu słynnej lipy pod którą według tradycji siadywał i pisał Jan Kochanowski stoi XIX-wieczny, kamienny obelisk z symbolicznym sarkofagiem Urszulki, córki poety oraz popiersiem Piotra Kochanowskiego, bratanka Jana. W muzeum przechowywane się nieliczne, zachowane po Kochanowskim pamiątki: żelazne, zdobione rozetami i kratownicą renesansowe drzwi pochodzące prawdopodobnie ze skarbczyka oraz fotel kryty złoconym kurdybanem i zwieńczony barokową dekoracją z herbem Kochanowskich – Korwin.

Muzeum posiada ponadto bogaty zbiór starodruków, rękopisów i fotokopii pierwodruków utworów Kochanowskiego, militariów z XVI w. oraz rzeźb i obrazów z XIX i XX w.

Kolekcji pamiątek po Janie Kochanowskim dopełnia kolekcja mebli i przedmiotów codziennego użytku z epoki renesansu: skrzynie, krzesła, fotele, sekretarzyki, stoły, dzbany, świeczniki, klepsydra, zegar, kałamarz itp.

 

Wszyscy uczestnicy wycieczki pragną gorąco podziękować  Małgosi Kitowskiej za wspaniałą organizację i stworzenie ciepłej atmosfery w czasie całego wyjazdu.


wróć