Kontrola stresu

24-tygodniowy program kontroli stresu w studium 121 osób z nawracającym SM zredukował aktywność choroby na wynikach rezonansu magnetycznego znacznie bardziej niż w grupie kontrolnej. Jednakże, korzyści wydały się zanikać po tym jak tygodniowa sesja radzenia sobie ze stresem została zakończona. Przyszłe studia powinny wyjaśnić więcej dla optymistycznej potencjalnej korzyści kontroli stresu u osób SM.

Podstawa: Wiele osób z SM twierdzi, że doświadczają więcej objawów SM w czasie stresu. Kiedy stres słabnie, ich objawy wydają się mniej poważne. Badanie ukazało związek między stresem i początkiem SM, nawrotem choroby i rozwojem nowych schorzeń mózgu, lecz przyczynowy związek nie był wykazany.

Studium: Liczba 121 osób była losowo przydzielona do programu kontroli stresu, lub do grupy kontrolnej. Program kontroli stresu składał się 16 lub 50 minut indywidualnych sesji z licencjonowanym psychologiem przez 24 tygodnie oraz zawierał nauczanie umiejętności radzenia sobie z problemami, relaksację i wzmocnienie poparcia społecznego. Leczenie było poparte zeszytem ćwiczeń dla uczestników, a terapeuci byli prowadzeni przez specjalny podręcznik, oba które były opublikowane. Uczestnicy potem byli poddani sześciomiesięcznej terapii.

Pierwotnym celem studium było określić efekty programu kontroli stresu na redukowanie aktywności choroby tak jak obserwowano na skanach rezonansu magnetycznego. Studium nie było przeznaczone, by określić wpływ na faktyczne kliniczne symptomy i nawroty. Drugorzędne cele zawierały zmniejszenie stresu, ograniczenie nawrotów, poprawę w symptomach choroby oraz bezpieczeństwo.

Czynność choroby na skanach rezonansu magnetycznego była zredukowana znacznie pomiędzy ludźmi podlegającymi programowi kontroli stresu w porównaniu do tych z grupy kontrolnej: 77% pozostawało wolnym od aktywnych uszkodzeń mózgu, w porównaniu do 55% tych w grupie kontrolnej; 70% nie miało uszkodzonych nowych obszarów mózgu w porównaniu do 43% z grupy kontrolnej.

Autorzy badania spekulują dlaczego efekty nie utrzymały się dłużej niż 24 tygodnie terapii. Jedną możliwością jest to, że uczestnicy mogą wymagać dłuższej terapii, by utrzymać kontrolę stresu. Drugą możliwością jest to, że zalety tego programu są mniejsze jeśli chodzi o same techniki kontroli stresu, a bardziej jeśli chodzi o pozytywną uwagę, którą badani otrzymują od psychologa.

Jest to pierwsze doniesienie na temat związku zmian zapalnych ze stresem. Sugerowanym jest, że to studium wykazuje, że nauka potrzebuje bardziej uważać na model biopsychosocjalny choroby. Ten model zakłada, że biologiczne i psychologiczne czynniki składają się na chorobę taką jak SM.

Źródło: www.nationalmssociety.org

Tłumaczenie i opracowanie: Maria Kassur, Łukasz Miecznikowski.