Korzyści ze stosowania leków

Korzyści ze stosowania leków modyfikujących chorobę u pacjentów z SM

Informacja zamieszczona na stronie internetowej Kanadyjskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego ( www.mssociety.ca) w styczniu 2008 roku.

Zakrojone na szeroką skalę analizy prowadzone w Nowej Szkocji, (Kanada), wykazały, że stosowanie leków modyfikujących chorobę (ang. DMDs-Disaise-modifying drugs) u osób chorych na SM, u których w początkowym okresie choroby występowały nawroty jest korzystne i redukuje postęp niepełnosprawności.

Fakt, iż leki te są w wielu przypadkach w stanie redukować przyszłą aktywność choroby poprzez ograniczenie zarówno częstotliwości występowania nawrotów jak i stopnia ich ciężkości był znany. Badania prowadzone przez okres relatywnie krótki – bo liczący około 2 lat – wykazały, że DMDs sprzyjają zmniejszeniu się uszkodzeń tkanek mózgu – co potwierdziły badania z użyciem rezonansu magnetycznego. Brak jednak było jak na razie dowodów, że redukcja progresji niepełnosprawności będzie miała charakter trwały w długim przedziale czasu.

Najnowsze badania, finansowane przez kilka znaczących organizacji kanadyjskich i prowadzone przez zespół pod kierownictwem Dr. Murray Brown’a wykorzystały bazę danych dotyczących 590 osób z nawracającą postacią SM. Baza ta obejmowała 25-cio letni okres obserwacji medycznych chorych, łącznie z liczącym 6 lat okresem przyjmowania przez nich trzech typów DMDs, co sfinansował w latach 1998-2004 Departament Zdrowia Nowej Szkocji.

W skład analizowanej populacji chorych wchodziło 390 osób z nawracająco-cofającą postacią SM oraz 200 osób z wtórnie postępującą postacią SM. Osoby te były zdiagnozowane przeciętnie 8.9 lat temu. Analizy objęły pacjentów w okresie ich normalnego życia a nie w trakcie jakiegoś kontrolowanego badania klinicznego. Roczne postępy niepełnosprawności były oceniane przy pomocy specjalnej skali i opracowywane metodami statystycznymi.

Rezultaty tych analiz wykazały, że leki modyfikujące chorobę znacząco zmniejszają postęp niepełnosprawności w obu grupach pacjentów. Efekty przyjmowania leku były większe u osób, które rozpoczęły terapię po zdiagnozowaniu u nich nawracająco-cofającej postaci SM niż w grupie osób u których początkowo nie udało się jednoznacznie postawić diagnozy co do postaci SM a u których ostatecznie zdiagnozowano postać wtórnie postępującą.

Aaron Miller z Narodowego Towarzystwa SM skomentował wyniki badań następująco:
„Te badania są ważnym przyczynkiem do naszej wiedzy o lekach modyfikujących chorobę i miejmy nadzieję, że będą inspirowały do przyszłych obserwacji i badań w celu stworzenia kolejnego raportu odnośnie ich możliwości redukowania progresji niepełnosprawności. Te leki pozostaną dobrą, dostępną obroną przed skutkami przebiegu choroby SM”

Tłumaczenie i opracowanie Maria Kassur i Ryszard Buchowiecki.