Ten serwis wykorzystuje pliki cookies. Informacje zapisane w ciasteczkach są wykorzystywane w celach statystycznych, analizy ruchu i zapisywania ustawień. Dalsze korzystanie z serwisu z włączonym zapisem cookies oznacza zgodę na ich używanie i zapisywanie ich w Twojej przeglądarce. W ustawieniach przeglądarki możesz także zmienić ustawienia dotyczące cookies.

Sprawozdanie merytoryczne 2002

Sprawozdanie merytoryczne OW PTSR za rok 2002  

Oddział Warszawski Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego prowadzi szeroką działalność, organizuje m.in. gimnastykę rehabilitacyjną, masaże, spotkania grup wsparcia, spotkania z neurologiem, spotkania z psychologiem, warsztaty ceramiczne, zebrania problemowe, spotkania okolicznościowe, wyjazdowe turnusy rehabilitacyjne.

W 2002 roku Oddział Warszawski Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego umożliwił swoim członkom korzystanie z rehabilitacji grupowej. Zajęcia odbywały się we wtorki i czwartki w Śródmiejskim Ośrodku Opiekuńczym w Warszawie, przy ul. Świętojerskiej 12A. W sumie przeprowadzono 228 godzin rehabilitacji. Zajęcia zostały sfinansowane z dotacji Biura Zarządu Miasta.
Odbywała się również rehabilitacja domowa, przeznaczona dla osób z zaawansowaną niepełnosprawnością. W ramach tego programu przeprowadzono 704 godzin rehabilitacji, których koszty pokryte były z dotacji Biura Zarządu Miasta, Fundacji Wspólna Droga i PFRON.
Dodatkowo zaoferowano członkom OW PTSR masaż usprawniający (zajęcia odbywały się w środy, a od października również w piątki – finansowane były z dotacji Biura Zarządu Miasta, Fundacji Wspólna Droga i PFRON). Aby ułatwić korzystanie z zajęć, pokrywano koszty dojazdów na nie (dojazdy TUS na rehabilitację i terapię zajęciową).

Istotnym elementem pomocy była organizacja spotkań grup wsparcia. Członkowie mieli okazję porozmawiać z lekarzami o specjalnościach: neurologia, logopedia, psychologia.
OW PTSR organizował również hipoterapię. W Fundacji „Hej koniku” odbyło się 96 godzin jazdy, na turnusach rehabilitacyjnych w Ciechocinku odbyły się 24 godziny.
Zaoferowano również zajęcia z jogi oraz warsztaty ceramiczne.

Dzięki dotacji z Unii Europejskiej zrealizowano nowatorski program „Osobisty asystent osoby ze stwardnieniem rozsianym”. Po raz pierwszy w Polsce zorganizowano kurs, dzięki któremu wyszkolono blisko 60 asystentów.
Asystenci ci dotarli z pomocą do wielu chorych. Dzięki dotacji Unii Europejskiej asystenci przepracowali 576 godzin, dzięki dofinansowaniu PFRON i Ministerstwa Zdrowia przepracowali 1172 godziny.
Celem programu „Osobisty asystent osoby ze stwardnieniem rozsianym” było zwiększanie motywacji i zaangażowania jednostek szczególnie zagrożonych pozostawaniem na marginesie życia społecznego, ekonomicznego i politycznego
– a taką właśnie grupą są osoby, którym fizyczna niepełnosprawność (np. wózek inwalidzki) uniemożliwia funkcjonowanie społeczne. Asystent osoby niepełnosprawnej jest kimś, kto nie wyręcza, ale pomaga w samodzielnym wykonaniu określonego zadania. Sprawność asystenta, jego wszechstronna wiedza, pomaga osobom niepełnosprawnym w przezwyciężeniu problemów wynikających z np. niedowładu kończyn, problemów ze wzrokiem, słuchem lub mową.

Z OW PTSR na stałe współpracuje kilkudziesięciu wolontariuszy, którzy służą swą pomocą chorym. Koszty dojazdów wolontariuszy są częściowo pokrywane z dotacji.
Ponadto OW PTSR zgromadził higieniczne środki urologiczne o łącznej wartości
6000 zł, które systematycznie wydawane były nieodpłatnie osobom potrzebującym.
Zorganizowano turnusy rehabilitacyjne : 4 turnusy w Ciechocinku, 2 w Balikach,
1 w Serpelicach. Około 50% kosztów pokrytych zostało ze środków pozyskanych przez OW PTSR od PCPR, Fundacji Wspólna Droga, PBM.
Odbyła się wycieczka, w której wzięło udział 30 osób, w tym 7 wolontariuszy – opiekunów.
Zorganizowano 6-dniowe rekolekcje w Magdalence, w których uczestniczyło 25 osób.

Ponadto regularnie organizowane były spotkania okolicznościowe, np. spotkanie bożonarodzeniowe, wielkanocne, karnawałowe. Spotkania te miały na celu integrację
i rehabilitację społeczną. Podczas nich członkowie OW PTSR mieli okazję aktywnie uczestniczyć w życiu społecznym oraz skorzystać z darmowego poczęstunku (głównie dzięki darowiznom).

OW PTSR w kolejnych latach prowadził również działalność wydawniczą
– publikowany był kwartalnik „Nadzieja” oraz broszury, kalendarze i książki.

wróć